Μια μαμά μου είπε μια μέρα ότι μιλούσε στο παιδί της, του φώναζε και εκείνο δεν την άκουγε, δεν ανταποκρινόταν στη φωνή της. Τότε το πήγε στο γιατρό και του έκανε ακουόγραμμα. Η ακοή του ήταν εξαιρετική… 🙂
Υπάρχει μια σημαντική διάκριση μεταξύ της ακοής και της ακρόασης: Ακούω σημαίνει πως το αυτί μου προσλαμβάνει το ακουστικό σήμα παθητικά, ανεξάρτητα από το αν είμαι ξύπνιος ή κοιμάμαι. Ακροώμαι, έχω δηλαδή “ενεργητική επιλεκτική ακοή” σημαίνει ότι το αυτί μπορεί να εστιάσει την ακουστική του προσοχή και να επιλέξει να ακούσει μόνο αυτούς τους ήχους που με ενδιαφέρουν να ακούσω, από μια ποικιλία περιβαλλοντικών ήχων που φτάνουν σε μένα. Αν κάποιος είναι σ ένα θορυβώδες περιβάλλον μπορεί να εστιάσει την προσοχή του και να ξεδιαλέξει ανάμεσα από πολλά διαφορετικά ακουστικά ερεθίσματα, τη φωνή των φίλων του και να συνομιλήσει μαζί τους.
Οταν κάποιος συνεχώς μας κρίνει και μας φωνάζει μπαίνουμε σε μια κατάσταση δυσαρέσκειας και σιγά – σιγά για να αποφύγουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα κλείνουμε το αυτί μας στη συχνότητα της φωνής του. Είναι μια διεργασία που γίνεται ασυνείδητα προκειμένου να προστατευτούμε.
Η φωνή της μάνας για ένα παιδί είναι πολύ σημαντική και είναι συνδεμένο με αυτή από τότε που βρισκόταν στην κοιλιά ακόμη. Αν εκείνη χάνει την ψυχραιμία της και ουρλιάζει κλείνει τη δίοδο επικοινωνίας με το παιδί της. Αυτό συμβαίνει με όλες τις σχέσεις και με τις ερωτικές. Αν συνεχώς κάποιος μουρμουράει κάνει συνεχώς κριτική και καυγαδίζει κάνει τον άλλο να μην θέλει να τον ακούσει και τότε κλείνει ο δρόμος για την επικοινωνία. Σε αυτήν την περίπτωση, ο εγκέφαλος θέτει σε λειτουργία ένα σύστημα προστασίας, ενεργοποιώντας μηχανισμούς που εμποδίζουν την ακοή.
Το αυτί μας συνδέεται άμεσα με τη φωνή μας και η φωνή μας δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μέσο που μας βοηθάει στο να εκφραστούμε χρησιμοποιώντας το λόγο. Ο τρόπος που μιλάμε η χροιά της φωνής μας, ο τόνος και η ένταση δίνουν έμφαση στο περιεχόμενο του λόγου μας βγάζοντας προς τα έξω αυτό που συμβαίνει στο το νου στην ψυχή και το σώμα μας. Ο λόγος μας συνδέει αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους μας και τους εκφράζει. Το αυτί εμπλέκεται με τους μηχανισμούς της αντιληπτικής οργάνωση και της διαχείρισης του ηχητικού περιβάλλοντος το οποίο ο εγκέφαλος είναι ικανός φυσιολογικά να χρησιμοποιεί όταν η ακοή δεν είναι διαταραγμένη. Ο τρόπος που ακούμε συνδέεται άμεσα με αυτό που αντιλαμβανόμαστε και αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι υπεύθυνο για το πως ερμηνεύουμε τις καταστάσεις, το πως νιώθουμε και το πως συμπεριφερόμαστε.
Στην πραγματικότητα η αγάπη πριν περάσει από το στομάχι 🙂 όπως λέει ο λαός μας περνάει πρώτα από το αυτί ❤
Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία
Myorama's Blog 