Είναι στο χέρι μας

Οταν συγκεντρώνουμε συνεχώς την προσοχή μας πάνω σε ένα πράγμα για να το δημιουργήσουμε, τότε αναπτύσουμε κολοσσιαίες ικανότητες διάκρισης για το πως να το κάνουμε καλύτερο. Ενας λόγος που τόσο λίγοι καταφέρνουν να αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν είναι ότι δεν συγκεντρώνονται και δεν συγκεντρώνουν τη δύναμη τους σε κάτι. Οι περισσότεροι απλά περιδιαβαίνουν μέσα στη ζωή χωρίς να πραγματοποιούν τα όνειρα τους είτε γιατί δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν τι είναι αυτό που θέλουν είτε γιατί τους σταματάει ο φόβος ότι δεν θα τα καταφέρουν. Ετσι ειδικεύονται σε δευτερεύοντα πράγματα και εργάζονται για να πραγματοποιήσουν το όνειρο κάποιου άλλου που και ξέρει τι θέλει και δε φοβάται να ρισκάρει για να εκπληρώσει το όραμα του. Τι είναι αυτό που κάνει διαφορετική την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων; Πως γίνεται κάποιοι άνθρωποι που ξεκινάνε από πολύ χαμηλά, μέσα από οικογένειες με μεγάλα θέματα να διαπρέπουν και άλλοι που η ευτυχία και η επιτυχία είναι στη άκρη του χεριού τους να αποτυγχάνουν στη ζωή τους; Τα εξωτερικά γεγονότα δεν έχουν τελικά πολύ μεγάλη σημασία. Αυτό που έχει σημασία ειναι η θέληση να πάρουμε αυτό που μας δίνει η ζωή και να του δώσουμε ένα βαθύ και πλούσιο νόημα. Ανοίγονται δύο δρόμοι, να χρησιμοποιήσουμε το περιβάλλον μας σαν δικαιολογία για να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους για την αποτυχία μας ή να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της θέλησης μας και να κάνουμε τη ζωή μας ένα έργο τέχνης. Η επιλογή είναι στο χέρι μας. Η ζωή πάντα μας σπρώχνει στο μεγάλύτερο καλό μας και μας απογυμνώνει απο τις διακαιολογίες έτσι ώστε αργά η γρήγορα να έρθουμε αντιμέτωποι με τη μεγάλη αλήθεια: ότι είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Είναι στο χέρι σου να οδηγήσεις εκεί που θέλεις τη ζωή σου παρ όλες τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσεις ή να κάτσεις στην άκρη απογοητευμένος και κενός να συλλέγεις δικαιολογίες. Μπορείς να καταφέρεις τα πάντα στη ζωή σου, αρκεί να πάρεις μια απόφαση και η καλύτερη μέρα γι αυτή την απόφαση είναι η σημερινή. Η επιλογή είναι δική σου.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία.

Share this:

Ανθισε εκεί που φυτρώνεις

Το μέλλον σου περιμένει να το δημιουργήσεις τώρα. Είτε το ξέρεις είτε δεν το ξέρεις αυτή τη στιγμή προετοιμάζεις το επόμενο βήμα σου. Ισως να σκέφτεσαι ότι οι συνθήκες στις οποίες ζεις δεν σου επιτρέπουν να βγάλεις τον καλύτερο εαυτό σου. Ισως σκέφτεσαι μέσα σου, αν είχα μια άλλη δουλειά ή αν ήμουν σε μιά άλλη σχέση ή αν είχα γεννηθεί από μια άλλη οικογένεια που θα με καταλάβαινε περισσότερο τότε θα μπορούσα να κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα. Και έτσι μπορεί να μένεις στάσιμος και ακινητοποιημένος μη ξέροντας τι να κάνεις. Πως θα σου φαινόταν να αρχίσεις να ανθίζεις εκεί που έχεις φυτρώσει; Να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου εκεί ακριβώς που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή; Μήπως αυτό σε πάει πιό εύκολα και πιό γρήγορα σ αυτά που ονειρεύεσαι;

Κάποτε εργάστηκα σε ένα κέντρο φορολογιστικών εφαρμογών για λόγους βιοποριστικούς. Την πρώτη μέρα που βρέθηκα εκεί διαπίστωσα ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν ήταν άγνωστη και το αντικείμενο αντιπαθητικό. Σκέφτηκα λοιπόν και είπα στον εαυτό μου: έχεις 3 επιλογές. Να σταματήσεις αυτή τη δουλειά και να χάσεις και το εισόδημα που σου εξασφαλίζει, να έρχεσαι εδώ και να μουρμουράς ελεεινολογώντας τον εαυτό σου για την κακή σου τύχη, η να έρχεσαι εδώ γεμάτη ευγνωμοσύνη και να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου, κάνοντας τον να αξίζει κάθε μέρα όλο και περισσότερο σ αυτή τη δουλειά. Διάλεξα την τρίτη επιλογή και άρχισα από την πρώτη κιόλας μέρα να κάθομαι δίπλα στην γραμματέα του αφεντικού και όταν εκείνη σήκωνε το τηλέφωνο έγραφα ότι άκουγα να λέει. Μετά της έλεγα Ειρήνη τι σε ρώτησαν; Και πρόσθετα την απάντηση. Το απόγευμα στο σπίτι μου αποστήθιζα τις σημειώσεις. Σε ένα μήνα ήξερα τις περισσότερες απαντήσεις. Μέσα σε πολύ λίγο καιρό είχα μια μια πολύ καλή θέση και επιπροσθέτως τα απογεύματα στο σπίτι μου έβγαζα πάρα πολλά χρήματα από συνδρομές που πουλούσα σε λογιστές σε όλη την Έλλάδα έξτρα από την κανονική μου δουλειά. Στρώθηκα στη δουλειά χωρίς να με νοιάζει αν θα πάρω επιβράβευση ή αναγνώριση νοιώθοντας ότι είμαι περισσότερο από ποτέ πιό κοντά στό όνειρο μου. Ηξερα μέσα μου ότι αυτό ήταν μέρος της προετοιμασίας γι αυτό που ονειρευόμουν πάντα να κάνω και πραγματικά ήμουν τόσο κοντά ενώ οι αλλοι νομιζαν οτι είμαι τόσο μακριά !!! Το μεγαλύτερο κέρδος που είχα όμως ήταν ότι άνθισα εκεί που είχα φυτρώσει. Μπήκα στη διαδικασία αντί να κάνω μόνο αυτά που αγαπούσα να μάθω να αγαπώ αυτά που κάνω. Επιπλέον κινήθηκα σε μια περιοχή άγνωστη σε μένα, τα κατάφερα, αυξάνοντας έτσι το λογαριασμό της αυτοπεποίθησης μου. Το κυριότερο όμως ήταν αυτό που έγινα καθώς ξεπερνούσα ένα ένα τα εμπόδια προκειμένου να τα καταφέρω. Αυτή η δουλειά δεν κράτησε πολύ ίσως γιατί δεν χρειάστηκε να κρατήσει πολύ γιατί πέρασα το μάθημα με επιτυχία.

Το ιδανικό για όλους μας είναι να κάνουμε αυτό που αγαπάμε αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε αυτό που κάνουμε, να ζούμε εσωτερικά κινούμενοι αντί να είμαστε εξωτερικά επηρεασμένοι και τότε όλες οι ανταμοιβές είναι δικές μας.

Αν είσαι άνεργος, αντί να πέφτεις στην αυτολύπη στο θυμό και στην κατάθλιψη δώσε εφόδια στον εαυτό σου, κάνε τον εαυτό σου κάθε μέρα μέρα να αξίζει περισσότερο. Μάθε κάτι καινούριο, μπες στη δράση και σιγά σιγά θα έρθεις σε επαφή με τους κρυμμένους θησαυρούς σου και τις απεριόριστες δυνατότητες σου. Αυτό θα σου δώσει μια δύναμη και μια ορμή,θα δυναμώσει τη θέληση σου και σίγουρα θα σε οδηγήσει εκεί που θες να πας.

Αν μέχρι τώρα έχεις αποτύχει σε πολλά εγχειρήματα είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσεις πρώτα μέσα στο μυαλό σου ότι είναι διαφορετικό το είχες μερικές αποτυχίες από το είσαι αποτυχημένος. Μην τα παρατάς. Σήκωσε τον εαυτό σου και συνέχισε να προχωράς. Μην περιμένεις να πάρεις την άδεια από κανένα μόνο εσύ είσαι υπεύθυνος για τη δική σου ευτυχία και επιτυχία. Σήμερα κάνε τη αρχή, άνθισε εκεί που φυτρώνεις. Μην αφήνεις πια κανένα περιορισμό, κανένα όριο, κανένα φόβο να ορίζει το πεπρωμένο σου από δω και πέρα. Διεκδίκησε τα όνειρα και τη ζωή που σου αξίζει. Δεν είσαι μικρός ούτε περιορισμένος. Είσαι απέραντος και μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Πίστεψε ! Πίστεψε στον εαυτό σου, στα ταλέντα σου στο μεγαλείο σου, στο σκοπό σου και κάνε σήμερα το βήμα που θα κάνει τη διαφορά στη ζωή σου. Ανθισε εκεί που φυτρώνεις. Σε κάθε σου βήμα θα παίρνεις όλη τη δύναμη που χρειάζεσαι, όλη την αγάπη, όλη την καθοδήγηση, όλες τις ευλογίες, όλες τις ανταμοιβές.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία.

Η αγάπη θέλει χώρο για να φιλοξενηθεί

Η αγαπημένη μου θρησκευτική εικόνα είναι αυτή στην οποία ο Χριστός βρίσκεται έξω από μια πόρτα και την χτυπάει. Αυτή η πόρτα δεν έχει χερούλι απ¨έξω ανοίγει μόνο από μέσα. Συμβολίζει την πόρτα πόρτα της καρδιάς του καθενός μας. Αυτή κατά τη γνώμη μου είναι μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες.
Τα πάντα περιμένουν έξω από την πόρτα και τίποτα δεν μπορεί να μπει μέσα αν εμείς δεν τους δώσουμε την άδεια.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κατακλείσει την καρδιά τους με τόσα αρνητικά συναισθήματα, φόβους, δυσαρέσκειες από το παρελθόν, τραυματικές εμπειρίες, που όταν ανοίξουν στην αγάπη, δεν υπάρχει γι αυτήν χώρος για να φιλοξενηθεί.
Ο θυμός, η μνησικακία, και οι φόβοι, ενώ είναι αρνητικά και ανεπιθύμητα συναισθήματα, κατέχουν μια περίοπτη θέση μέσα σε πολλές καρδιές και αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα προστατεύσουν το παρόν τους και το μέλλον τους αν κουβαλάνε πάντα μαζί τους τους παλιούς θυμούς και την κάθε λογής απογοήτευση.

Ο φόβος μας κάνει να μην αφήνουμε χώρο στην αγάπη. Ο φόβος είναι προϊόν μιας μνήμης από το παρελθόν. Και πιστεύουμε ότι αν συνεχίσουμε να φοβόμαστε τότε τα παλιά τραύματα δεν θα επαναληφθούν … Και γινόμαστε καχύποπτοι. Και μια μέρα έρχεται η αγάπη που ενώ είναι το μεγάλο ζητούμενο το οποίο βρίσκεται πίσω από όλες τις επιδιώξεις μας, οι περισσότεροι νιώθουν τρόμο, νιώθουν τρόμο για το φως και συνεχίζουν να ζουν στα σκοτάδια… μέχρι που να αποκτήσουν τη γενναιότητα που χρειάζεται για να εμπιστευτούν την αγάπη, για να εμπιστευτούν και πάλι την αγάπη και να επιτρέψουν στο φως της να θεραπεύσει τα προσωπικά τους σκοτάδια.

Επίτρεψε στον εαυτό σου να δεχτεί την αγάπη και όλες τις ευλογίες που φέρνει μαζί της.
Άφησε τον εαυτό σου να γίνει ξανά αθώος και να πει Ναι!!! σ ένα καινούριο παρόν και σ ένα καινούριο μέλλον. Το αξίζεις !!!!!

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία.

Tea or coffee?

Το αεροπλάνο ήταν πάντα για μένα το αγαπημένο μου μέσο, μου έδινε την αίσθηση της ελευθερίας και της δύναμης μέχρι που γύριζα ( αυτό συνέβη πριν από 20 χρόνια) μιά αποφράδα μέρα από την Καλαμάτα με ένα ελικοφόρο 20 θέσεων. Φυσούσε πάρα πολύ και το μικρό αεροπλανο ήταν σαν χάρτινη σαίτα στον άνεμο και ένα τέταρτο μετά την απογείωση όλοι είχαν χάσει την ψυχραιμία τους από τις αναταράξεις εκτός από μία ηλικιωμένη μαυροφορεμένη κυρία που υπολόγιζα ότι πρέπει να έχει ζήσει τουλάχιστον τρεις πολέμους Α’ και Β’ παγκόσμιο και Μικρασιατική καταστροφή. Στεκόταν ακίνητη, ψύχραιμη με το χαρακτηριστικό κότσο πιασμένο με το φιλέ.
Πολλά άλλαξαν μέσα μου σε εκείνη την πτήση που κράτησε μια ώρα περίπου. Πρώτα αλλαξαν τα μαλλιά μου, τα οποία φριζάρισαν και αυτό κράτησε δύο χρόνια, έπειτα ξεκίνησαν οι κρίσεις πανικού που και αυτές κράτησαν όσο το φριζάρισμα…. Και τότε ήταν που πήρα τη μεγάλη απόφαση ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΜΠΩ ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ!!!

Πέρασε ο καιρός και για επαγγελματικούς λόγους χρειάστηκε να πάω ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Από τη μέρα που μου το ανακοίνωσαν άρχισαν οι εφιάλτες μου. Πολύ συχνά έβλεπα στον ύπνο μου έναν μεγαλόσωμο άντρα να κλείνει την πόρτα του αεροπλάνου που μόλις είχα μπεί, να τρίβει τα χέρια του και να λέει κορόιδα!!! Ξυπνούσα έντρομη… ωστόσο ο καιρός περνούσε και ήρθε η μεγάλη μέρα…. Είχα πάρει καινούρια ρούχα που ανυπομονούσα να φορέσω, για να δώσω κίνητρο στον εαυτό μου, είχα συνδυάσει τις βαλίτσες με το νεσεσέρ μου και τίποτε δεν έδειχνε πάνω μου αυτό που θα ακολουθούσε… Έφτασα στο αεροδρόμιο στην ώρα μου εκεί συνάντησα τους άλλους 12 είμαστε 13 μαζί με μένα κάναμε check-in, αστειάκια, ήπιαμε καφέ και ήρθε η ώρα να επιβιβαστούμε. Ολοι ήξεραν το θέμα μου και με κοιτούσαν με ένα χαμόγελο ειρωνικής ξενοιασιάς … Ανέβηκα λοιπόν τη σιδερένια σκάλα, μπήκα μέσα βρήκα το κάθισμα μου, τοποθέτησα τη χειραποσκευή μου στο ντουλάπι και κάθισα. Οταν έκλεισε η πόρτα τότε……. ξεπήδησε ο εφιάλτης μέσα από το κεφάλι μου. Με έπιασε δύσπνοια, ταχυκαρδία, άρχισα να βλέπω θολά και όπως ήταν το σώμα μου και ο νους μου σε κατάσταση συναγερμού σηκώθηκα έβγαλα το επώνυμο νεσεσέρ από το ντουλάπι και άρχισα να ουρλιάζω Παρακαλώ πολύ θέλω να κατέβωωωω!!!!! Ο εργοδότης μου αντιδρά αυτόματα και αρχίζει και αυτός να ουρλιάζει ΑΠΟΛΥΕΣΑΙΙΙΙΙ!!!!!. Εγώ θέλω να κατέβωωωω!!!!!! Σε κάθε δική μου κραυγή πανικού υπήρχε η απάντηση απολύεσαιιιι!!!! Το αεροπλάνο ωστόσο άρχισε να τροχοδρομεί και απογειώνεται!!!!! Φυσικά ήμουν όρθια σαν οπλαρχηγός, είχαμε γίνει θέαμα κι αυτό με παρηγορούσε γιατί φανταζόμουν ότι θα σταματήσουν και θα μας πετάξουν έξω αλλά τίποτε … Μετά από λίγο έρχεται ένας κύριος από το πλήρωμα με πλησιάζεικαι γω αρχίζω να τον απειλώ ότι θα πεθάνω μέσα στο αεροπλάνο, ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά μου και άλλα τέτοια που σκαρφίζεται ο νους όταν είσαι σε κατάσταση πανικού. Και τότε με κοιτάζει αποφασιστικά και μου λέει: έχεις πέντε επιλογές. Τι; σκέφτομαι από μέσα μου δεν έχω καμμία επιλογή κι αυτός μου λέει ότι έχω πέντε; Να τις ακούσω !!! του λέω θυμωμένη και φοβισμένη μαζί. Και αυτός μου λέει: να καθήσεις στο παράθυρο ή στη μέση ή στο διάδρομο, να ταξιδέψεις αναπαυτικά στο κάθισμά σου ή υπό την επήρεια πανικού, διάλεξε τι θες!!!!
Ξαφνικά χαλάρωσα τότε τόσο πολύ που όλα τα προηγούμενα μου φαίνονταν τόσο ανόητα καθώς είχε πει τη μαγική λέξη ΕΧΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Οκ, του λέω διάλεξα, θα καθήσω στο παράθυρο. Κάθισα αναπαυτικά στο κάθισμά μου σαν να μου είχαν κάνει ένεση και τίποτε πάνω μου δεν έδειχνε ότι ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που είχε κάνει πριν τόσο σαματά. Μετά από λίγο ο ίδιος φροντιστής ήρθε σε μένα και με ρώτησε αν θα ήθελα να μου φέρει κάτι και παρ ότι πίνω σπάνια και ήταν και μεσημέρι του απαντάω το αμίμητο: Θα ήθελα ένα baileys. Τι ήταν να το πω !!!!! Αρχισαν και οι άλλοι επιβάτες να φωναζουν: παρακαλώ ένα baileys αλλιώς θα κατέβωωωωωωω!!!!!!! Πολλοί νόμισαν ότι ήταν φάρσα, άλλοι νόμιζαν ότι ήταν διαφήμιση αλλά εγώ και οι αλλοι 12 απο το γραφείο ξέραμε ότι είχαμε ζήσει αυθεντικές στιγμές. Εκανα ένα υπέροχο ταξίδι όλοι οι επιβάτες μιλούσαμε μεταξύ μας, γελούσαμε και γίναμε μιά παρέα. Φυσικά θυμάμαι πάντα…. αυτή την πτήση στις απεριόριστες επιλογές …

Κάθε στιγμή έχουμε επιλογές, μπορούμε να επιλέξουμε τι θα σκεφτούμε, που θα επικεντρωθούμε, πως θα διαχειριστούμε το χρόνο μας, ποιά ζωή θα ζήσουμε. Επιλογές που η μια δίπλα στην άλλη χτίζουν το πεπρωμένο μας.Το ξέρω πολύ καλά αυτό. Εχω δει ανθρώπους με αναπηρία που έχουν μιά δύναμη ένα χαμόγελο και ξεχειλίζουν από ζωή. Εχω δεί νέους που είναι υγιείς και όμορφοι να νοιώθουν απογοητευμένοι νομίζοντας πως η ζωή τούς αδίκησε. Εχω δεί ανθρώπους από δυσλειτουργικές οικογένειες που διαπρέπουν και άλλους που για τους ίδιους λόγους συντρίβονται. Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών που αντλούν το μέγιστο από τη ζωή τους είναι η ικανότητα να παίρνουν οτιδήποτε τους δίνει η ζωή και να του δίνουν ένα βαθύτερο και πλουσιότερο νόημα. Αυτό είναι μια επιλογή.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία.

Μερικές ιδέες για σπορά (μέρος δεύτερο)

Δεν είσαι εδώ για να βρεις το εαυτό σου είσαι εδώ για να τον επεκτείνεις.
Μπορείς επειδή πιστεύεις ότι μπορείς.
Κάνε διάκριση ανάμεσα στο είχα κάποιες αποτυχίες και στο είμαι αποτυχημένος.
Το σύμπαν είναι άπειρο και τα μόνα όρια που υπάρχουν είναι αυτά που δημιουργούμε εμείς μέσα στο κεφάλι μας.
Οταν θέλουμε κάτι το θέλουμε τώρα αλλά σπάνια κάνουμε στο τώρα αυτό που χρειάζεται για να μεταστρέψουμε το πεπρωμένο μας.
Αν υποτιμάς αυτό που κάνεις τότε και οι άλλοι θα υποτιμούν αυτό που είσαι.
Δεν μπορεί να νιώθεις ανάξιος και να περιμένεις από τους άλλους να σε θεωρούν αξιαγάπητο.
Η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου είναι μιά εντολή στο νευρικό σου σύστημα. Οταν λές είμαι ………. έχεις δίκιο έτσι θα γίνει.
Επιθυμία σημαίνει αυτοπειθαρχία.
Για να αποκτήσεις κάτι πρέπει πρώτα να πιστέψεις ότι σου αξίζει.
Αν δεν μπορείς να πάρεις μια απόφαση αυτό συμβαίνει γιατί στην πραγματικότητα δεν έχεις ξεκαθαρίσει τις αξίες σου δηλαδή δεν ξέρεις τι είναι σημαντικό για σένα αυτή τη στιγμή. Κάθε απόφαση που παίρνεις είναι ένα ξακαθάρισμα αξιών.
Αν κάποιος τα πάει καλύτερα από σένα σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής του αυτό δεν είναι θέμα ικανοτήτων, σημαίνει απλά ότι έχει καλύτερο σύστημα αξιολόγησης πραγμάτων.
Τα πιστέω μας μας οδηγούν σε συμπεράσματα και μας υπαγορεύουν πως να νοιώθουμε και τι να κάνουμε κάθε μέρα της ζωής μας.
Η ζωή ανθίζει γι αυτούς που έχουν λούλούδια μέσα στο κεφάλι τους.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία

Ρατσισμός

¨Ενα παλιό αγαπημένο άρθρο για τους καινούριους φίλους

Από την μπαλκονόπορτα μπαίνουν πολυεθνικές μυρωδιές και φολκ ήχοι από διάφορες χώρες. Το πρωί που βγήκα έξω κάποιος τηγάνιζε κεφτέδες που είχαν πολύ δυόσμο και σκεφτόμουνα ότι η όσφρυση μου πιά είναι η πιό ευαίσθητη αίσθηση μετά τη διαίσθηση μου (χιούμορ) και εχω γίνει ειδική στις μυρωδιές. Οταν ανακατεύεται το κάρυ με το σκόρδο και το μπαχάρι ξέρω ότι έχω να κάνω με μια κατσαρόλα πολύ τολμηρή που είναι σίγουρα ασιατική. Με συγκινούν αυτές οι μυρωδιές γιατί είναι ένας ακαταμάχητος μαγνήτης που τραβάει τη καρδιά και τη φαντασία προς το σπίτι και είναι ο τρόπος αυτών των ανθρώπων που ζουν εδώ να διατηρούν τη μνήμη της πατρίδας τους ζωντανή.

Μένω στο κέντρο της Αθήνας σε μια γειτονιά πολυπολιτισμική. Μένουν πολλοί άνθρωποι εδώ από διαφορετικές χώρες που έχουν κάνει παιδιά, τα οποία είναι κατά κάποιο τρόπο ελληνόπουλα μιας και πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία, μιλάνε ελληνικά και καμμιά φορά όταν θυμώνουν τα ακούω να βρίζουν στη γλώσσα μας.

Εχω μιά ευαισθησία με τους μετανάστες ίσως γιατί σε ηλικία περίπου 6 χρόνων αναγκάστηκα να αποχωριστώ τα τρία πρώτα μου ξαδέρφια τα οποία έφυγαν στην Αμερική. Εζησα τη δική τους εκδοχή που ξεριζώθηκαν κατά κάποιο τρόπο βιαίως από τον τόπο τους αλλά και τη δική μας εκδοχή που μείναμε πίσω χωρίς να ξέρουμε πότε και αν θα επιστρέψουν. Αυτά που γράφω τώρα, τα γράφω με πλήρη συνείδηση και ρισκάροντας να φάω κράξιμο επειδή είμαι θετικά διακείμενη προς τους ξένους που ζουν εδώ. Ξέρω πολύ καλά πως είναι να σε σφίγγει το σιδερένιο χέρι της ανάγκης και να σε οδηγεί στο να αφήσεις την πατρίδα σου, επίσης γνωρίζω ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην Ελλάδα από άλλες χώρες δεν είναι όλοι μπουμπούκια. Αφιέρωσα 3 μέρες διαβάζοντας το βιβλίο της Ελλης Κρίσπη- Νικολετοπούλου με τίτλο Ιθαγένεια, ΓΕΝΙΚΉ ΘΕΩΡΊΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΌ ΔΊΚΑΙΟ και το έκανα αυτό γιατί ήθελα να έχω μιά άποψη που να είναι πέρα από τους συναισθηματισμούς της παιδικής μου ηλικίας. Αυτό αν θέλετε με έκανε να βλέπω με ακόμη μεγαλύτερο σεβασμό τους ξένους που βρίσκονται εδώ επειδή γνωρίζω τα δικαιώματα τους αλλά και τα δικά μας.

Πιστεύω βαθιά μέσα ότι ο τρόπος που κοιτάζουμε τον κόσμο καθορίζει και το τι βλέπουμε επίσης το πως ανταποκρίνεται ο κόσμος σε μας και τελικά πως αλληλεπιδρούμε μαζί του. Οταν κοιτάζω κάποιον απαξιωτικά τότε προσπαθώ να του κλέψω την αυτοεκτίμηση του, εισβάλλω στο λογαριασμό της αυτοεκτίμησης του και τότε και εκείνος μπορεί να εισβάλλει στο δικό μου.

Εχω δουλέψει εθελοντικά με τσιγγάνους πήγαινοντας σε καταυλισμούς μαζί με άλλους εθελοντές για να τους μάθουμε να γράφουν και να διαβάζουν. Πήραμε απίστευτη αγάπη και σεβασμό. Εργάζομαι εθελοντικά για τους μετανάστες τα τελευταία χρόνια και έχω δεχτεί εξαιρετικό σεβασμό και έχω ακούσει απίστευτες ιστορίες. Εχω εργαστεί με τυφλούς και έμαθα να βλέπω αληθινά. Εχω εργαστεί με ανθρώπους που έχουν κάνει πολλά χρόνια στη φυλακή και φυσικά καταδικάζω τις πράξεις τους αλλά όχι τους ανθρώπους. Εννοείται ότι λέω όχι στο να στιβάζονται οι άνθρωποι και να διακινούνται σαν να είναι προϊόντα από διάφορους που εμπορεύονται τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Βλέπω ότι η Ελλάδα δεν χωράει άλλο κόσμο γιατί δεν είναι σε θέση να θρέψει τους δικούς της κατά συνέπεια δεν μπορεί να διασφαλίσει συνθήκες διαβίωσης σε μετανάστες. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει καθόλου με το θυμό και το ρατσισμό που αισθάνονται κάποιοι για τους ανθρώπους που βρέθηκαν εδώ.

Έμαθα ένα μεγάλο μάθημα ότι όταν σε κάποιους βάζεις μια ταμπέλα επάνω τους όπως οι μετανάστες είναι…….. τότε στερείς από τον εαυτό σου την αληθινή αγάπη. Δεν υπάρχει ρατσισμός μόνο με τους μετανάστες αλλά και με ανθρώπους που είναι από τη χώρα μας, πολλοί κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους και το κάνουν αυτό με διάφορα κριτήρια, με βάση τη μόρφωση, το επάγγελμα, το εισόδημα, το βάρος, το ύψος.

Γιατί είναι εύκολο να αγαπάμε αυτούς που μας μοιάζουν, είναι εύκολο να αγαπάμε αυτούς που συμφωνούν μαζί μας, που έχουν το ίδιο χρώμα με μας, που μας δίνουν την ευκαιρία να καμαρώσουμε για την κάστα μας, αλλά πόσο εύκολο είναι να απλώσουμε το χέρι σε έναν που είναι ξένος; Εκεί είναι η μεγάλη πνευματική άσκηση. Οι περισσότεροι είναι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα λόγια οι πράξεις τους όμως είναι διαφορετικές.

Και κάτι άλλο για την ιστορία η Διεθνής Αμνηστία δε χρησιμοποιεί τον όρο «λαθρομετανάστης», αλλά «παράτυπος μετανάστης» (illegal migrant), εφόσον ο όρος «λαθραίος» συνδέεται με την έννοια της παρανομίας και της εγκληματικότητας.

Όπως έλεγα στο γιό μου προχθές η μόνη αλήθεια είναι αυτά που κάνουμε όχι αυτά που λέμε. Και ξέρετε ποιά είναι η ειρωνεία με την αγάπη ότι συνηθίζουμε να αγαπάμε με τόσες πολλές προϋποθέσεις που παρακρατάμε την αγάπη μας και από τα παιδιά μας όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους, από τους φίλους μας, από τις γυναίκες και τους άντρες μας αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό μας.

Διανύουμε μια δύσκολη εποχή όχι μόνο σαν χώρα αλλά και σαν ανθρωπότητα. Γιατί; Γιατί πεινάμε πνευματικά και δεν φροντίζουμε το πνεύμα μας, δεν ξέρουμε πως να ξεδιψάσουμε το πνεύμα μας. Έχουμε μπερδέψει την τροφή του μυαλού και την τροφή της ψυχής, με την τροφή του πνεύματος. Για πολλά χρόνια νόμιζα ότι επειδή διαβάζω πολύ, βλέπω καλό κινηματογράφο, ακούω μουσική, σκέφτομαι, μαθαίνω καινούρια πράγματα αυτό σημαίνει ότι εξελίσσομαι πνευματικά. Στη πραγματικότητα όμως οι πνευματικές τροφές είναι η προσευχή, ο διαλογισμός και η εξάσκηση της αγάπης. Η αγάπη στη πράξη. Το να μπορείς να αφήνεις το εγώ σου στην άκρη και να παραιτείσαι από κάθε δύναμη για χάρη της αγάπης.

Δημιουργηθήκαμε όλοι μας από τον ίδιο πρωταρχικό πηλό, πολύ διαφορετικοί επιφανειακά, με διαφορετικά όνειρα ο καθένας μας, διαφορετικές επιθυμίες, στόχους και μορφές. Αλλά όλοι μας έχουμε τις ίδιες δίψες και είμαστε κομμάτια, στάλες από τον ίδιο ωκεανό. Είμαστε περισσότερο ίδιοι απ ότι διαφέρουμε και δεν υπάρχει πιο δυνατό συναίσθημα από εκείνο που σε κάνει να μπορείς να δεις εκείνο το σημείο μέσα στον άλλο όπου εσύ κι αυτός είσαστε ένα.
Πιστεύω ότι η αγάπη και ο σεβασμός στους ανθρώπους γύρω μας είναι η αγάπη μας προς το Θεό γιατί ο Θεός εμφανίζεται μέσα στα πρόσωπα των ανθρώπων και αν δεν τον δούμε εκεί, τότε δεν πρόκειται ποτέ να τον συναντήσουμε.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία.

Θυμήσου να ξεχάσεις

Για να λυτρωθείς από καταστάσεις του παρελθόντος που σου έχουν προκαλέσει πόνο η δυσαρέσκεια χρειάζεται να μάθεις να συγχωρείς. Πρώτα χρειάζεται να συγχωρήσεις τους ανθρώπους που σου δημιούργησαν εμπόδια, πόνο και θλίψη στο παρελθόν. Μπορεί να είναι γονείς σου, κάποιοι φίλοι, συγγενείς, δάσκαλοι, η οποιοσδήποτε υπονόμευσε η πρόσβαλλε την αυτοπεποίθηση σου με οποιονδήποτε τρόπο. Οσο τραυματική κι ήταν η εμπειρία για να σταματήσεις να σηκώνεις το βάρος της είναι απαραίτητο να συγχωρήσεις όλους αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι το πιό εύκολο πράγμα αλλά είναι ουσιαστικής σημασίας για να σταματήσεις να αναπαράγεις τα ίδια πρότυπα ξανά και ξανά. Οταν δεν συγχωρείς το συναίσθημα αυτό του παλιού τραύματος είναι ζωντανό και επειδή το συναίσθημα αυτό όπως και το κάθε συναίσθημα θέλει να βγεί έξω και να εκφραστεί έλκει στη ζωή σου ξανά και ξανά τις ίδιες καταστάσεις που θρέφουν τη συναισθηματική σου σαβούρα. Οσο δεν συγχωρείς δε βλάπτεις κανέναν άλλο παρά μόνο τον εαυτό σου τον οποίο αναγκάζεις να ζει συνεχώς τις τραυματικές εμπειρίες του χθες. Μπορείς με πολλούς τρόπους να συγχωρήσεις γράφοντας για παράδειγμα ένα γράμμα, η κάνοντας ένα τηλεφώνημα, η μιλώντας πρόσωπο με πρόσωπο με το άτομο που σε πλήγωσε, κάνε ότι χρειαστεί γιατί είναι σημαντικό να τακτοποιήσεις αυτό το θέμα μέσα σου. Κάνε ότι χρειαστεί και μετά απελευθέρωσε το.
Επίσης είναι σημαντικό να συγχωρήσεις τον εαυτό σου, να πάψεις να τον κατηγορείς, να κάνεις αρνητικές σκέψεις και να νοιώθεις ενοχές. Αν μπορείς κάτι να αλλάξεις κάνε το σήμερα κιόλας διαφορετικά απελευθέρωσε τον εαυτό σου από αυτό το βάρος και σταμάτα να τον αδικείς. Εκανες το καλύτερο που μπορούσες σύμφωνα με τις γνώσεις που είχες. Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς σου, για τους φίλους σου για όλους.
Γέμισε με αγάπη το χώρο που υπήρχε θυμός, θλίψη, ενοχές, φόβος και η αίσθηση ότι αδικήθηκες. Πάρε την απόφαση να απελευθερωθείς από τις δυσαρέσκειες του παρελθόντος σήμερα κιόλας και θα δεις σιγά σιγά τη ζωή σου να μεταμορφώνεται και να γίνεται απλά μαγική.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία

Αύγουστος

Αύγουστος, ο μήνας των δυο φεγγαριών, ο μήνας της μαγείας, που μας καλεί να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της χαράς, να αγκαλιάσουμε τις επιθυμίες μας με αγάπη, και να ανακαλύψουμε τη μουσική του πνεύματος μας, τη δική μας προσωπική μελωδία.
Ο ήλιος γεμίζει τα κύτταρα μας με φως και η θάλασσα με τη γοητεία της σαν αγιασμένο νερό, κάνει την καρδιά μας να τρέχει, να ξεχνάει τις απροσεξίες και να χορεύει στο ρυθμό της ανεμελιάς και της αρμονίας.
Αυτό το μήνα άφησε την καρδιά σου να σε οδηγήσει, παίξε, κάνε έρωτα, πίστεψε, νιώσε τυχερός, πιες από το φως αστεριών κι απόλαυσε με όλη σου την ψυχή το κάθε τι.
Καλό μήνα σε όλους σας αγαπημένοι μου φίλοι, με υγεία αγάπη, φως και ενθουσιασμό!!!

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία