Το τραγούδι Give me a reason to vote you ηχεί στα αυτιά όλων των υποψηφίων και ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να παίξει όσο μπορεί καλύτερα το game of throne. Τα πιο πολλά κόμματα δείχνουν ένα σεβασμό στα ήθη και τα έθιμα του τόπου ακολουθώντας συνταγές καρναβαλιού, με το κοντέρ να καταγράφει τη χιλιομετρική απόσταση ανάμεσα στο σοβαρό και στο γελοίο.
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ακούγονται οι ίδιες τρελές υποσχέσεις και επανέρχονται οι ίδιες επίμονες ελπίδες.
Μέσα στην ξέφρενη μέθη του προεκλογικού αγώνα, παραδομένες στον πόθο της εξουσίας, μικροαστικές φιγούρες, πολιτικοί κοντορεβιθούληδες, μεγαλοτραπεζίτες ντυμένοι ιερείς, δίνουν έναν δραματικό τόνο στη σωτηρία μας… ο εκφοβισμός του λαού είναι το καταφύγιο της ελπίδας τους, ο χώρος συνάντησης τους με τους ψηφοφόρους.
Αν ο καθένας μας δεν βρει μέσα του τον τόπο της βεβαιότητας του για να χτίσει πάνω σ αυτόν ένα καλύτερο μέλλον, τότε θα σταθεί μπροστά στην κάλπη ελεύθερος αλλά απελπισμένος, ελεύθερος αλλά φτωχός, ελεύθερος αλλά πυγμαίος …να έχει χάσει τον προορισμό μου και να κουβαλάει στον ώμο του μια καθημερινότητα που δεν μπορεί να βαστάξει.
Όμως εκεί στο πιο σκοτεινό σημείο της ιστορίας οι άνθρωποι μπορούν ανά πάσα στιγμή να συνειδητοποιούσουν ότι η κάθε πέτρα από τα συντρίμμια μπορεί να λαξευτεί και να χρησιμοποιηθεί για να χτιστεί ένας καινούριος κόσμος, ένας κόσμος σαν πατρικό σπίτι, άνετος και ζεστός γεμάτος ευωδιές και συγκινήσεις, φως και αγάπη, καθαρότητα και ευγένεια, καλοσύνη και αγαθές προθέσεις, ειρήνη και σεβασμό. Τίποτα δεν μπορεί να αναχαιτίσει τη δίψα μας για έναν τέτοιο κόσμο. Τίποτε δεν μπορεί να αποθαρρύνει το όραμα για μια δημοκρατία που οι πολίτες θα είναι συμφιλιωμένοι και τα μόνα παιχνίδια που θα παίζονται θα είναι αυτά της πρωταρχικής αθωότητας κάτω από την επίβλεψη σοφών ανθρώπων.
Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία