Οι γονείς σου έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν σύμφωνα με τις γνώσεις που είχαν. Δεν μπορούσαν να σε διδάξουν κάτι που και εκείνοι δεν ήξεραν. Αν οι γονείς σου δεν αγαπούσαν τους εαυτούς τους, τότε δεν υπήρχε τρόπος να σε μάθουν να το κάνεις και συ στον εαυτό σου. Δεν έχει σημασία πως ήταν η παιδική σου ηλικία, αν ήταν η καλύτερη ή η χειρότερη δυνατή. Εσύ είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου τώρα. Μπορείς να σπαταλάς το χρόνο σου κατηγορώντας τους γονείς σου ή το περιβάλλον των παιδικών σου χρόνων αλλά το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μείνεις σε σκέψεις που σε θυματοποιούν. Αυτό δεν θα σε οδηγήσει στο καλό που επιθυμείς.
Οι σκέψεις που κάνεις τώρα σχηματίζουν το μέλλον σου. Μπορείς να δημιουργήσεις μια ζωή γεμάτη άρνηση και πόνο ή μια ζωή απεριόριστης χαράς και δημιουργικότητας αναλαμβάνοντας να γίνεις ο στοργικός γονιός του εαυτού σου. Ποιό από τα δύο προτιμάς;
Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία
21 Νοεμβρίου, 2010 στο 7:55 πμ
Πάντα έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε μια ευτυχισμένη και τέλεια παιδική ηλικία. Τη δεύτερη φορά όμως εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς!!!
24 Νοεμβρίου, 2010 στο 9:06 πμ
Πολύ ωραίο μήνυμα
23 Νοεμβρίου, 2010 στο 9:44 μμ
Ποσο με γαληνευει να διαβαζω τις αναρτησεις σου!
Ευχαριστω
24 Νοεμβρίου, 2010 στο 9:06 πμ
Σ ευχαριστώ τόσο πολύ να είσαι πάντα καλά