Η γιορτή της μητέρας

Οταν γεννιέται ένα παιδί γεννιέται μαζί και η μάνα.
Η μάνα είναι ένα αδιάκοπο τραγούδι τρυφερότητας, καλοσύνης και χωρίς όρους και όρια αγάπης, είναι ένα σταθερό έδαφος που μπορούμε να γείρουμε σ αυτό και να αποκοιμηθούμε. Είναι η πόρτα του πατρικού μας σπιτιού, τα θεμέλια και τα γεμάτα φως παράθυρα.Η μάνα είναι εκείνη που μπορεί να μεταμορφώνει τη θλίψη της καρδιά μας και να κάνει τη χαρά να ανατέλλει με μια κουβέντα της και με μια ματιά. Σήμερα είναι η γιορτή της.
Χρόνια πολλά υπέροχες μανούλες ❤ Να χαιρόμαστε με τα παιδιά μας και να μοιραζόμαστε τα δώρα και τα θαύματα της ζωής ((( ❤ )))

 

Για το παιδί που ζει μέσα στον καθένα

Ονειρεύτηκα …
Πως είχα ένα παιδί … Ακόμα και μέσα στο όνειρο καταλάβαινα πως αυτό το παιδί ήμουν εγώ … Μα αυτό με αναστάτωνε και το έβαζα στα πόδια…Ομως εκείνο τρύπωνε συνέχεια στην αγκαλιά μου και τραβούσε τα ρούχα μου … ζητούσε την προσοχή μου και τα χάδια μου …
Και τότε πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη πως αν το αγκάλιαζα …. αν το αγκάλιαζα …. αν είχα την τόλμη να το αγκαλιάσω και να το φιλήσω … τότε ….θα άλλαζαν όλα. Το πήρα αγκαλιά αλλά σκέφτηκα όχι όχι δεν μπορώ …. αλλά μετά αγκάλιασα και φίλησα, αυτό το μικρό παιδάκι που χρόνια τώρα κρύβεται μέσα μου … Αυτό το μικρό παιδάκι που κάνει σκανταλιές, που τρέχει, γελάει, κλαίει, απαιτεί, χαλάει, ενθουσιάζεται, ρωτάει, ποτέ δεν τα παρατάει…Εχει όλα τα κλειδιά μου. Πολλές φορές ξυπνάει τις νύχτες και θέλει παγωτό …αυτό το μικρό παιδάκι που έχει φλόγα στην ψυχή, που πάντα πιστεύει πως μπορεί, που πάντα ονειρεύεται και ονειροπολεί…που γεμίζει χαρά γέλιο και αγάπη την ψυχή μου πάθος τρυφερότητα και παιχνίδι τη ζωή μου…και όταν κοιτάω μέσα από τα μάτια του βλέπω ένον κόσμο ολόκληρο και ολοκληρωμένο … όταν τολμώ να κοιτάξω με τα μάτια του βλέπω παντού θαύματα.

Σας φιλώ και εις αύριο με υγεία